Lees hieronder het verslag van Gerdien. Gerdien woonde voor vier weken in Hopeful Home in oktober 2008:
“Dag 1
Wat een schatjes! Bijna 40 kinderen hingen vanochtend om mij heen…trokken aan mijn neuspiercing (bijna alle meisjes hebben er ook een alleen dan 3x zo groot), vlochten mijn haren, aaiden, knuffelden allen met een schitterende lach. Het weeshuis ligt iets buiten de grote stad Kathmandu, onder aan de heuvels in de frisse lucht. Ik heb een kamer in het huis dus wordt gezellig.
Vervolg van het wel en wee in Hopeful Home:
Gisteren naar school gegaan met een luxe, schone, frisse, gezellige ruimtelijke bus…hihi NOT. Hobbel de bobbel op-in-en over elkaar heen naar school. Ieder kindje in zijn/haar kostuumpje…erg schattig. Stropdas, 2 vlechten, grote sokken en een koekje hoort er voor iedereen bij…
Baby-juffrouw was fan van mij. Na een uur gestaar naar mijn gezicht kreeg ik 2 borden noodles, met haar op de foto en alle kinderen plukken aan mijn haar. Dan wiegt de juffrouw haar heupen en alle kinderen doen mee…speciale dans voor een nieuweling.
In de ochtend een gesprek met de baas vd school…ik mag lesgeven. Welk vak maakt niet uit, als ik maar voor klassen van 50 kids ga staan. Wel ja waarom ook niet. Ik begin dus zondag hihi. Social studies, engels, wiskunde en nog wat meer. Euhhh Pytagoras wie was dat ook alweer? Nepalese society? Bergen en vriendelijk volk? Nog even oefenen op mijn kamer…
Kinderen staan op, drinken thee, wassen hun gezichtjes, krijgen rijst met dhal en groenten, poetsen tandjes (vinden zij erg leuk en pruttelen wat af met de tandpasta en laten hun blinkende tanden aan mij zien). Dan na het eten gaan de kostuumpjes aan en de kleintjes krijgen het voor elkaar dat er binnen een paar minuten alweer troep op zit. Maakt niet uit…het zijn en blijven kinderen. Soms krijg ik biscuitjes tussendoor en thee met melk en veel suiker. Kortom ik vermaak mij goed en kinderen zijn zoooo lief voor mij.
Kaarten maken:
We hebben kaarten gemaakt (groot succes!!) die ik aan iedereen in Nederland voor 15 euro per stuk (of iets minder) ga verkopen en het geld ga doneren aan het huis….Van het geld kunnen zij nieuwe zakdoeken voor hun snotneuzen kopen, sop voor de vette haartjes, kaarsjes, handdoeken, misschien wat nieuwe kleertjes en wat andere nuttige dingen. Verder is er nu een groot festival (Tihar) en showden 500 kids afgelopen maandag hun kunstje….(mooie liedjes door een krakende microfoon, toneelstukken van een uur met Nepalese humor…, dans waaronder breakdance op een stenige ondergrond etc.).
Maandag was de hond het middelpunt van het festival, dinsdag de koe. Ik krijg thika (rode plakkerige rijst) op mijn voorhoofd en een slinger van bloemen om hun nek ( vinden de dieren ergggg leuk ).
Dinsdag avond met alle kindjes langs de huizen in het donker om liedjes te zingen en geld en eten te verzamelen. Erg aandoenlijk. Hand in hand liepen we door de rijstvelden en ik ben nog steeds een erg grappige verschijning voor de mensen in de buurt. De kindjes zongen op hun hardst…. Tijdens mijn ‘zwakke zieke’ momenten (koorts en oogtrammelant) aaiden de kinderen mij en maakte mijn haar in een mooie invlecht.
Kortom dit was een korte introductie van het wel en wee in het weeshuis. Tegen iedereen die dit leest wil ik zeggen: ga, beleef en draag je steentje bij! Deze kinderen verdienen een mooi bestaan en daar kan jij je steentje aan bij dragen!
Een tijd om NOOIT te vergeten…….
Namaste
Gerdien”
Graag willen wij Gerdien hartelijk danken voor haar enthousiaste bijdrage en inzet voor de kinderen van Hopeful Home. Helemaal top!